Kinga Poolse Arbeidsmigranten foto expositie Kennen we elkaar LEVgroep
Datum

Kinga - Poolse migrant en student Kunstacademie

Inhoud

‘’Het is bijvoorbeeld al fijn als je in de supermarkt niet alles zelf hoeft te zoeken, maar het gewoon kunt vragen. Weten dat je elkaar kunt verstaan geeft heel veel vrijheid.’’

Kinga is 23 jaar oud en kwam 13 jaar geleden samen met haar moeder en jongere zus naar Nederland. Haar vader werkte al een tijdje in Nederland en was erg tevreden met zijn baan. Het op en neer reizen werd op een gegeven moment te zwaar dus besloten ze met z’n allen in Nederland te gaan wonen.

Als meisje van 10 naar een vreemd land verhuizen waar ze ook nog eens een andere taal spreken, hoe is dat? Lastig vond Kinga. Doordat ze op jonge leeftijd al Engels leerde spreken kon ze gelukkig goed praten met haar docenten, maar met haar medeleerlingen was dat een stuk lastiger.

‘’We begrepen elkaar totaal niet, maar dat was wel een stok achter de deur om de taal te leren spreken. Ik begon meteen met allerlei boekjes lezen, zoals Harry Potter. Ik had de boeken al in het Pools gelezen, dus het was een goede oefening om ze ook in het Nederlands te lezen.’’ Uiteindelijk leerde ze binnen 1 jaar de Nederlandse taal spreken.

Naast het niet meteen kunnen spreken van de Nederlandse taal, voelde Kinga zich ook heel eenzaam. Ze kon eigenlijk alleen maar met haar zusje van 5 spelen. ‘’Ik wilde ook met leeftijdsgenoten spelen. Tussen eind groep 8 en eind 1e klas van de middelbare school werd ik veel gepest. Ze noemde me kutpool en vonden dat ik terug moest naar mijn eigen land. Dat was niet leuk.’’

Uiteindelijk kreeg Kinga een andere instelling. ‘’In de tweede klas dacht ik van ‘ik ben eigenlijk super speciaal’. Ik heb hier een thuis en daar een thuis en dat is heel bijzonder. Laat ze maar lullen dacht ik. Uiteindelijk heb ik heel veel vriendinnen en ze vinden het ook stoer dat ik voor mezelf op kwam.’’

‘’In de tweede klas dacht ik van ‘ik ben eigenlijk super speciaal’. Ik heb hier een thuis en daar een thuis en dat is heel bijzonder.’’

Kunstacademie

Na het afronden van de middelbare school is Kinga begonnen aan de kunstacademie. Die opleiding past goed bij haar, want haar vrije tijd besteedt ze aan creatieve hobby’s. Zo houdt ze van fotografie, vooral straatfotografie. Daarnaast probeert ze allerlei nieuwe dingen uit zoals naaien, breien, haken en keramiek. ‘’Ik kijk gewoon wat ik leuk vind en dan probeer ik het gewoon.’’

Een grote droom van Kinga is een boerderij starten waar oudere mensen langs kunnen komen en waar ze dan samen gaan keramieken of schilderen. ‘’Natuurlijk ook met een moestuin erbij. Hier in Nederland is dat helaas onbetaalbaar en vaak de ruimte niet voor.’’ Dat zou voor Kinga misschien een reden kunnen zijn om in de toekomst terug naar Polen te gaan. Ze sluit het in ieder geval niet uit.

Kinga Poolse arbeidsmigranten fototentoonstelling

 

Integreren

De integratie van Kinga ging heel goed, ze kreeg hulp van haar ouders en docenten, maar kon ook heel snel de taal leren. ‘’Taal is de grootste barrière. Mijn Nederlandse vriend gaat wel eens mee naar Polen. Mijn oma kan helemaal niet met hem praten en mijn neefjes en nichtjes vinden het spannen om Engels te praten. Ik ben dan dus eigenlijk de hele vakantie een soort van tolk. Mijn vriend gaat nu privélessen nemen om Pools te leren zodat hij de volgende vakantie wat beter mee kan praten.’’

Een advies van Kinga aan Poolse (arbeids)migranten is dan ook om meteen de Nederlandse taal te leren. ‘’Het is bijvoorbeeld al fijn als je in de supermarkt niet alles zelf hoeft te zoeken, maar het gewoon kunt vragen. Weten dat je elkaar kunt verstaan geeft heel veel vrijheid.’’

 

Lees hier alle verhalen van de foto expositie 'Kennen we Elkaar?' over Poolse arbeidsmigranten in Nederland.

Vind je dit een goed verhaal?

LEVgroep is volop in beweging en heeft meer verhalen voor je verzameld. Neem gerust een kijkje.

Alle verhalen